Zawiązanie, wykorzystanie i rozwiązanie rezerw na niewykorzystane urlopy

Czasami pracownicy nie wykorzystują należnego im urlopu w danym roku. Zgodnie z Kodeksem pracy pracodawca ma obowiązek, do 30 września następnego roku kalendarzowego, udzielić pracownikom urlopu za rok ubiegły. Z tego tytułu może więc być zobowiązany do utworzenia rezerwy z tytułu niewykorzystanych urlopów.

Przyjęte rozwiązanie w zakresie tworzenia i rozliczania rezerw na świadczenia pracownicze należy zamieścić w zasadach (polityce) rachunkowości. Rezerwa na niewykorzystane urlopy jest szacunkiem, za który odpowiedzialny jest kierownik jednostki.

Uwaga!

Wynagrodzenie za czas urlopu nie jest dodatkowym wynagrodzeniem pracownika. Zgodnie z art. 172 Kodeksu pracy za czas urlopu pracownikowi przysługuje wynagrodzenie, jakie by otrzymał, gdyby w tym czasie pracował.

Rozliczenie międzyokresowe bierne

Należy podkreślić, że posługujemy się określeniem „rezerwa z tytułu niewykorzystanych urlopów”, ale w świetle art. 39 ustawy o rachunkowości (dalej uor) jest to rozliczenie międzyokresowe bierne. Dotyczy ona podstawowej działalności operacyjnej jednostki, a przywołany przepis wskazuje, że jednostka tworzy rozliczenia międzyokresowe bierne w związku z obowiązkiem wykonania w przyszłości świadczeń związanych z bieżącą działalnością na rzecz pracowników. „Rezerwę z tytułu niewykorzystanych urlopów” wykazuje się jednak prezentacyjnie w pasywach bilansu jako rezerwy na zobowiązania w części B.I.2. "Rezerwa na świadczenia emerytalne i podobne" w części krótkoterminowej, ponieważ pracownicy powinni wykorzystać zaległe urlopy w ciągu najbliższego roku.

Uwaga!

Celem rezerwy na niewykorzystane urlopy jest...